Statistics for Dummies....
Μαγείρεμα των στατιστικών στοιχείων για τον προσδιορισμό του ελλείμματος του 2009 από την κυβέρνηση της Ν.Δ. σε ένα περιβάλλον αδιαφανών και διάτρητων διαδικασιών συλλογής στατιστικών δεδομένων σκιαγραφεί το πόρισμα της ανεξάρτητης επιτροπής για την αξιοπιστία των δημοσιονομικών στοιχείων, το οποίο υπεβλήθη χθες στον πρόεδρο της Βουλής.
Σε μια έκθεση- σοκ που αποκαλύπτει το μαγείρεμα των στοιχείων, φωτογραφίζονται πολιτικές παρεμβάσεις ενώ αποκαλύπτεται βήμα προς βήμα πώς διογκώθηκε το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ και πώς φούσκωσε το χρέος κατά 34,4 δισ. ευρώ μέσα σε έντεκα μήνες. Περιγράφεται παράλληλα ένα σκηνικό «σκοταδισμού» στην καταμέτρηση του δημοσίου χρέους, με την αρμόδια διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους να δηλώνει απολύτως αναρμόδια για το χρέος των ΟΤΑ, των ασφαλιστικών ταμείων και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που αποτελούν βασικές συνιστώσες του χρέους γενικής κυβέρνησης. Αφήνονται έτσι αιχμές ότι το δημόσιο χρέος μπορεί να είναι έως και κατά 55 δισ. ευρώ μεγαλύτερο και αυτό γιατί πιστώσεις προμηθευτών, δάνεια που συνάπτονται με εγγύηση του Δημοσίου αλλά και συμβάσεις συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ενδεχομένως να έπρεπε να υπολογίζονται στο χρέος αλλά δεν προσμετρώνται, ενώ πλήρης αδιαφάνεια επικρατεί στις συμβάσεις swap μέσω των οποίων μεταφέρονται δαπάνες για τόκους σε επόμενα χρόνια.
Σε μια έκθεση- σοκ που αποκαλύπτει το μαγείρεμα των στοιχείων, φωτογραφίζονται πολιτικές παρεμβάσεις ενώ αποκαλύπτεται βήμα προς βήμα πώς διογκώθηκε το έλλειμμα στο 12,7% του ΑΕΠ και πώς φούσκωσε το χρέος κατά 34,4 δισ. ευρώ μέσα σε έντεκα μήνες. Περιγράφεται παράλληλα ένα σκηνικό «σκοταδισμού» στην καταμέτρηση του δημοσίου χρέους, με την αρμόδια διεύθυνση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους να δηλώνει απολύτως αναρμόδια για το χρέος των ΟΤΑ, των ασφαλιστικών ταμείων και των λοιπών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου που αποτελούν βασικές συνιστώσες του χρέους γενικής κυβέρνησης. Αφήνονται έτσι αιχμές ότι το δημόσιο χρέος μπορεί να είναι έως και κατά 55 δισ. ευρώ μεγαλύτερο και αυτό γιατί πιστώσεις προμηθευτών, δάνεια που συνάπτονται με εγγύηση του Δημοσίου αλλά και συμβάσεις συμπράξεων δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ενδεχομένως να έπρεπε να υπολογίζονται στο χρέος αλλά δεν προσμετρώνται, ενώ πλήρης αδιαφάνεια επικρατεί στις συμβάσεις swap μέσω των οποίων μεταφέρονται δαπάνες για τόκους σε επόμενα χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου