Ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφαίνεται αύριο για το Πρόγραμμα Σταθερότητας της ελληνικής κυβέρνησης- ο άτεγκτος ΧοακίνΑλμούνια το χαρακτήρισε χθες «εφικτό και υλοποιήσιμο»! - αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με υψηλά ελλείμματα μελετούν ή ανακοινώνουν μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης και ευταξίας. Στόχος τους είναι να αποφύγουν «ελληνικού τύπου» περιπέτειες με τους διεθνείς πιστωτές τους. Το φόβητρο των spreads και οι εν γένει πιέσεις για τη λήψη μέτρων είναι πιο ισχυρές στις κυβερνήσεις των κρατών που ανέκαθεν αποτελούσαν τους συγκριτικά αδύναμους κρίκους της ΕΕ. Πρόκειται για τις χώρες τού πάλαι ποτέ ευρωπαϊκού Νότου (Ελλάδα, Ισπανία, Πορτογαλία συν την Ιρλανδία που «ξεφούσκωσε» και ξαναμπήκε στο κλαμπ των φτωχών Ευρωπαίων), τις χώρες δηλαδή οι οποίες τη δεκαετία του 1980 ευεργετήθηκαν από τα εμπνεύσεως Ανδρέα Παπανδρέου Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (ΜΟΠ). Μέτρα μελετούν και τα νεότερα μέλη της ΕΕ. Οι χώρες δηλαδή της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης οι οποίες εντάχθηκαν κατά τις μεγάλες διευρύνσεις της Ενωσης τη δεκαετία που πέρασε και βεβαίως δεν μετέχουν (ακόμη) στο ευρώ. Οι οικονομικές διαφορές των νέων μελών με τα παλαιά είναι ακόμη αβυσσαλέες. Και η κρατούσα πεποίθηση- όχι μόνο στις αγορές αλλά και στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες- είναι ότι για να επιτευχθεί η πολυπόθητη σύγκλιση (να κάνουν βήματα οι ανατολικές οικονομίες προς τις δυτικές και όχι το αντίθετο βέβαια) δεν αρκεί η αποκληθείσα «Νέα Ευρώπη» να είναι αναπτυξιακώς δραστήρια. Πρέπει να είναι δημοσιονομικώς εύρωστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου