Η πτώση του οίκου των Κένεντι: "
Στις 19 Ιανουαρίου ο Ρεπουμπλικάνος Σκοτ Μπράουν εξελέγη γερουσιαστής στις αναπληρωματικές εκλογές της Μασαχουσέτης νικώντας τη Δημοκρατική αντίπαλό του Μάρθα Κόκλι με 52% έναντι 47%. Επρόκειτο για μια αναμέτρηση με τρία πολύ ενδιαφέροντα σημεία. Πρώτο, μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιανουαρίου η Μάρθα Κόκλι προηγούνταν με μεγάλη διαφορά του Σκοτ Μπράουν. Δεύτερον, η εκλογή έγινε για την πλήρωση της έδρας στη Γερουσία που χήρεψε μετά το θάνατο του Τεντ Κένεντι. Τρίτο, πρόκειται για την πρώτη έδρα που παίρνει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στη Μασαχουσέτη από το 1972. Σε τι οφίλεται αυτή η ανατρεπτική νίκη του Σκοτ Μπράουν και των Ρεπουμπλικάνων στο δημοκρατικό κάστρο της Μασαχουσέτης; Στη γενική αποστροφή ενάντια στην αύξηση των κρατικών δαπανών.
Η εξέγερση αυτή των Αμερικανών ψηφοφόρων ξεκίνησε με την εκδίωξη της Ρεπουμπλικανικής πλειοψηφίας από το Κογκρέσο το 2006 η οποία πλήρωσε γιατί έκανε περίγελο τη δημοσιονομική ορθότητα. Το θυμωμένο εκλογικό σώμα έστειλε στη συνέχεια στην εξουσία τον Μπάρακ Ομπάμα. Και τώρα ο πρόεδρος Ομπάμα ζητά από τους ψηφοφόρους να τον υποστηρίξουν στη βάση του κύματος οργής που οδήγησε στην εκλογή του Σκοτ Μπράουν. Μα εκείνος εργάζεται ανάποδα, προς εξυπηρέτηση της μηχανής φόρων και κρατικών δαπανών, και οικοδομώντας ένα τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα.
Η κεντρική μάχη στη σύγχρονη Αμερική αφορά το ποιος έχει την πολιτική πρωτοκαθεδρία. Αφορά τον ανταγωνισμό ανάμεσα στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα για το ποιος ορίζει την εργασία και τους θεσμούς που οδηγούν στην ευημερία της χώρας.
Το 1962 ο πρόεδρος Τζ. Φ. Κένεντι φύτεψε τους σπόρους που οδήγησαν στην ανάπτυξη του σύγχρονου Δημοκρατικού Κόμματος. Εκείνη τη χρονιά ο Κένεντι υπέγραψε το εκτελεστικό διάταγμα 10988 που επέτρεψε το συνδικαλισμό στο δημόσιο τομέα. Αυτό άλλαξε τα πάντα στο αμερικανικό πολιτικό σύστημα. Το διάταγμα του Κένεντι άνοιξε την πόρτα για την καλπάζουσα άνοδο του συνδικαλισμού των δημοσίων υπαλλήλων σε πολλά κράτη και πολιτείες.
Από εκεί αναπτύχθηκε κατόπιν μια εκπληκτική αύξηση της συμμετοχής στις ενώσεις των δημοσίων υπαλλήλων – την Αμερικανική Συνομοσπονδία των Κρατικών, Κοινοτικών και Δημοτικών Υπαλλήλων (AFSCME), τη Διεθνή Ένωση των Εργαζομένων στις Υπηρεσίες (SEIU) και την Εθνική Εκπαιδευτική Ένωση των δασκάλων.
Αυτό οδήγησε με τη σειρά του στην υπέρμετρη αύξηση των κρατικών δαπανών. Και το ακόμη πιο σημαντικό ήταν ότι συνέβαλε στην εγκαθίδρυση ενός συστήματος απόσπασης χρήματος μέσα από τις συνδρομές των μελών των συνδικάτων του δημοσίου τομέα και διοχέτευσής του στις προεκλογικές εκστρατείες. Επρόκειτο για ένα κρίσιμο γεγονός που, συν τω χρόνω, οδήγησε στην εξάρτηση του Δημοκρατικού Κόμματος από τον δημόσιο τομέα.
Αντίθετα, το παλαιό Δημοκρατικό Κόμμα του Τρούμαν ήταν πολύ διαφορετικό γιατί εκείνο είχε συμμαχίες με την φθίνουσα βιομηχανική εργατική τάξη, που στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε στον πραγματικό κόσμο των κερδών και των ζημιών.
Ο αμερικανικός Βορράς και οι Ακτές έγιναν μπλε γιατί μπλε ήταν το χρώμα των συνδικάτων του δημόσιου τομέα και το συγκεκριμένο περιβάλλον των φόρων και των κρατικών δαπανών έγινε το πεδίο άσκησης των πολιτικών τους.
Είναι τρομερή ειρωνία πως την ίδια εβδομάδα που η εργατική κληρονομιά του Κένεντι συνετρίβη στη Μασαχουσέτη, η Εθνική Εκπαιδευτική Ένωση των δασκάλων ενέκρινε χορηγία από το ταμείο του σωματείου ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων προς το Ινστιτούτο Έντουαρντ Κένεντι. Είναι αυτή η κληρονομιά του Κένεντι και η μηχανή φορολόγησης και κρατικών δαπανών των συνδικάτων του δημόσιου τομέα που οδήγησε την μπλε Μασαχουσέτη στην εξέγερση.
"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου