Πως δικαιολογείται η επίσημη Οικονομία μας να ευρίσκεται «σε ύφεση» και οι ταβέρνες να είναι γεμάτες, τα ορεινά πανδοχεία πλήρη στις γιορτές, παρά τ’ αυξημένα τέλη, τα «καγιέν» να κυκλοφορούν στα προάστια της πρωτεύουσας και το Γκάζι, του Ψυρρή και τα Άνω Πετράλωνα κοσμοβριθή όσο ποτέ άλλοτε;
Μια πρώτη απάντηση στην εύλογη απορία είναι αυτοί που εισπράττουν την τεράστια δημόσια δαπάνη. Το λήξαν έτος υπολογίζεται σε 100 δις ευρώ, περιλαμβανομένου των ελλειμμάτων, που κατά τον Υπουργό (της επισήμου) Οικονομίας κ. Γ. Παπακωνσταντίνου, ανήλθαν στο 12,7% του «Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος» (ΑΕΠ) ή σε 31 δις ευρώ. Μεταξύ άλλων, τα δημόσια ελλείμματα εισπράττουν υπό μορφή «αμοιβών»:
Οι 833.000 δημόσιοι υπάλληλοι, ενίοτε με δυο δουλειές και πότε πότε λαμβάνοντας «γερά μπαξίσια» για παράνομη ή νόμιμη ενέργεια. Οι χαμηλοσυνταξιούχοι του «ευρύτερου Δημόσιου Τομέα», με δυο και τρεις «συντάξεις πείνας» πολλές φορές ή και με εφάπαξ έως και 200.000 ευρώ (λ.χ. ΟΤΕ, ΟΛΠ, τράπεζες). Ουσιαστικά, κάθε συνταξιούχος στην Ελλάδα απολάβει της εγγυήσεως του φορολογούμενου, ότι θα λάβει σύνταξη (ως λ.χ. ασφαλισμένος του ΝΑΤ, ΟΓΑ, ΙΚΑ κλπ.) ανεξαρτήτως της ευστάθειας του συνταξιοδοτικού ταμείου του.
Οι «άνεργοι», οι «μαθητές» και οι συμβασιούχοι που συμπληρώνουν τον αριθμό των γνωστών και άγνωστων μισθωτών του Δημοσίου.
Οι «εργαζόμενοι» στις ΔΕΚΟ, που εισπράττουν εκβιαστικώς υψηλές αμοιβές, σε σχέση με το υποτιμημένο «προϊόν» Κοινής Ωφελείας που παράγουν (ως λ.χ. χαμάληδες του ΟΛΠ). Οι προμηθευτές του Δημοσίου (εργολάβοι, κατασκευαστές, φαρμακοτρίφτες, νοσοκομειακοί προμηθευτές, έμποροι όπλων κλπ. που υπερτιμολογούν τις υποβαθμισμένες υπηρεσίες και προϊόντα τους). Οι ελεύθεροι επαγγελματίες που δηλώνουν ετήσιο εισόδημα 6,1 δις ευρώ (μόλις 7% του «ΑΕΠ») και πληρώνουν μέσο φόρου 883 ευρώ, ενώ κυκλοφορούν με σπορ αυτοκίνητα πόλεως (SUV), αξίας άνω των 35.000 ευρώ ο καθένας. Οι οικονομικοί «μετανάστες» της κυρίας Θάλειας Δραγώνα που εισπράττουν «ευρουλάκια» από τους δήμους και τα δημόσια έργα, εργαζόμενοι βεβαίως αλλά εκτοπίζοντες τους μη δυναμένους να προσληφθούν ανειδίκευτους γηγενείς, με κατώτατο ωρομίσθιο 13 ευρώ συν ΙΚΑ/ ώρα, που επιβάλλει η ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ και άλλοι εργατοπατέρες. Οι αγρότες των συν/σμών Βάμου, Αποκορώνου και Σφακίων Κρήτης με ελαιόδεντρα που παράγουν κατά δήλωση τους 25 κιλά ελαιόλαδου αντί 5 συνήθως και εισπράττουν 375.000 ευρώ επιπλέον. Οι φροντιστές της παραπαιδείας και οι 300.000 «αιώνιοι φοιτητές», που επιβαρύνουν τη δημόσια παιδεία. Οι αποδέκτες μεταχρονολογημένων επιταγών και τα «χρυσά παιδιά» τραπεζών που λαμβάνουν μπόνους για τις εγκρίσεις καθυστερουμένων δανείων. Οι αθλητικοί παράγοντες που επιδοτούνται από τον ΟΠΑΠ και οι ποδοσφαιρικοί στοιχηματίες που μεθοδεύουν το αποτέλεσμα ποδοσφαιρικών αγώνων. Οι μεταφορείς, τεχνίτες, οικοδόμοι κλπ. με διπλό μεροκάματο ημερησίως. Τέλος αλλά όχι εξαντλητικώς, οι γνώστες εσωτερικής πληροφόρησης στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Δεύτερη απορία: Πως η ελληνική οικονομία συρρικνώθηκε πέρυσι μόλις 1%, ενώ αντιθέτως η ευρωπαϊκή κατά 4%;
Απάντηση: Το επίσημο ελληνικό «ΑΕΠ», μεγέθους 244 δις ευρώ το 2009, κατά την Εθνικοσοσιαλιστική Υπηρεσία (ΕΣΥΕ) υπολογίσθηκε προσφάτως υπό της Γερμανικής Τράπεζας (Deutsche Bank) της τάξεως των 330 δις ευρώ. Αιτία της διογκώσεως, η ελληνική παραοικονομία που υπερβαίνει το 35% της επισήμου Οικονομίας.
Τρίτη απορία: Αφού η παραοικονομία κάνει τέτοια «θαύματα», δεν θα έπρεπε να την ενισχύσει η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου για να βγάλει την επίσημη Οικονομία απ’ την ύφεση αντί να την μέμφεται «Ελλάδα σαν διεφθαρμένη» και να την καταδιώκει με εκτάκτους φόρους;
Άλλωστε, αυτό συνιστά εμμέσως η Deutsche Bank, η οποία σε πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής αποκαλυπτικά: «Η γερμανική παραοικονομία υπολογίζεται 14,6% της επισήμου Οικονομίας και συνεπώς η χώρα ευρίσκεται στο άλλο άκρο (της Ελλάδας) στο χείλος του χειρότερου σεναρίου (της υφέσεως). Ως αποτέλεσμα», καταλήγει ο ερευνητής Σεμπάστιαν Κουμπς, «η Γερμανία αντιμετωπίζει ένα δίλημμα: είτε να υιοθετήσει το μοντέλο «επιτυχών χωρών» ως η Ελλάς, και να επιτρέπει στους λαθρεργάτες όχι απλώς να βάψουν το δωμάτιο, αλλά να χτίσουν ολόκληρο το σπίτι, είτε να ακολουθήσει το δρόμο της αρετής». Οπότε, η οικονομική ύφεση αντιμετωπίζεται δεόντως.
Το πρόβλημα, για να σοβαρευτούμε τώρα, δεν είναι εάν «η καλώς λειτουργούσα παραοικονομία παρέχει βιώσιμη λύση, λ.χ. στον επισήμως άνεργο, ή εάν η διάχυτη τιμιότητα προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα», αλλά κατά πόσο το ελληνικό «ΑΕΠ» είναι πράγματι προϊόν και όχι ακαθάριστο εθνικό εισόδημα, που στηρίζεται στις κρατικές επιδοτήσεις, τις μεταβιβάσεις κεφαλαίου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και στα ξένα δανεικά (αλλά όχι αγύριστα).
Η ελληνική Οικονομία δεν πάσχει τόσο απ’ την παραοικονομία όσο εκ του γεγονότος ότι η επίσημη Οικονομία έπαυσε προ πολλού να παράγει «προϊόν» (πλην ναυτιλίας και τουρισμού) αντίστοιχο με το επίπεδο διαβιώσεως του μέσου Έλληνα.
Source:http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/lr------2010030120498/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου